நாங்களும் ரவுடிதான்

விண்டர் ஒலிம்பிக்ஸ் - 2010

வாங்கூவர் - கனடாவில் 2010-ன் விண்டர் ஒலிம்பிக்ஸ் விளையாட்டுக்கள்... கடந்த மூன்று வாரங்களாக பனி விளையாட்டுடன் கொண்டாட்டங்கள் என்று சொல்லும் அளவிற்க்கு நடந்து முடிந்துள்ளது.

நான் பெரும்பாலும் முதல் மற்றும் இறுதி நாள் கொண்டாட்டங்களை காணத்தவருவது இல்லை. இந்த வருடம்/முறை தொழில் நுட்பம் மற்றும் கம்ப்யூட்டர் கிராபிக்ஸ்ன் உதவியால் அவதார் படத்தை மிஞ்சியது என்று சொன்னால் மிகையாகாது.

முதல் நாள் கொண்டாட்டங்கள்... காணொளிகள யுடியூப்ல பாருங்க... இங்க சில முக்கிய படங்கள்

நாங்களும் ரவுடிதான்...

கடந்த மூன்று விளையாட்டுகளை பார்த்த பொழுது மனதில் ஒரு சிறு வருத்தம் இருக்கும்... அத்தனை கொடிகளுக்கு இடையில் சக்கரம் பதித்த நம் மூவர்ண கொடி எங்கே என்று என் கண்கள் தேடும். இந்த ஆண்டு அதை ஒரு சிங்கம் சிங்கிளா உயர்த்தி பிடித்த பொழுது நினைத்தேன்... இனி நாங்களும் ரவுடிதான்.

இம்முறை இந்தியா கலந்து கொண்ட மூன்றில் லூஜ் எனப்படும் ஸ்லெட் பனி சறுக்கில் உலக தரவரிசையில் 29-ம் இடத்தை பெற்று தந்த "சிவ கேசவன் கண்ணன் பாலன்".

அடியால்... ரவுடி... தாதா

இந்த விளையாட்டு போட்டிகள் நமக்கு சொல்லிக்கொடுக்கும் பாடம் என்ன?

ஒரு விசயத்தை பற்றி தெரிந்து வைத்திருந்தாலே நாம் எதையோ சாதித்துவிட்டோம் என்று நினைக்கும் எண்ணத்தை மாற்றி...

அந்த விசயத்தில் நாம் திறமை வாய்ந்தவராகவிட்டால் நாம் அந்தத் துறையில் இருந்து தூக்கியெறியப்படுவோம் என்பதை உணர்த்தியதோடு...

இன்று அந்த துறையில் வல்லமை அல்லது நிபுணத்துவராக இருக்க வேண்டும் என்பதை பறைசாற்றுகிறது.

தங்கத்திற்க்கும் வெள்ளிக்கும், வெள்ளிக்கும் வெண்கலத்திற்க்கும் இடைவெளி வினாடிகளில் நூற்றில் ஒரு பகுதி... உதாரணதிற்க்கு ஒன்று பாப்ஸ்லெய் என்ற பனிசறுக்கில் அமெரிக்கா எடுத்துகொண்ட நேரம் 3:24:46 - மூன்று நிமிடம் 24 வினாடி நூற்றில் 46 வினாடி, ஜெர்மனி 3:24:84, அமெரிக்காவை விட நூற்றில் 38 வினாடிகள்தான் குறைவு (அவ்வ்வ்வ்வ்வ்வ்வ்வ்வ்வ்வ்), மூன்றாம் இடம் வந்த கனடா 3:24:85... நூற்றில் ஒரு வினாடியில் ஜெர்மனியிடம் வெள்ளியை பறிகொடுத்தவர்கள்.

இனி நான் ரவுடி, அடியால்ன்னு சொல்லிக்கிறது ஒரு விசயமே இல்லை. தாதாவ இருந்தாத்தான் ஜீப்புல (பிழைக்க) ஏற முடியும். ஜீப்பா இல்ல ஆப்பா?